Een verzameling moois - zomer en herfst

Na het schrijven van mijn vorige verzameling-moois-blog heb ik bedacht dat ik er soort van rubriek van ga maken – een paar keer per jaar een zintuiglijke ronde moois. Toen ik een tijdje geleden aan dit schrijfsel begon, voelde ik echter twijfel opkomen: is dit niet een beetje teveel feelgood? Mijn mooie fijne dingen delen alsof er geen leed wordt geleden om me heen, alsof er niet gevlucht wordt en gehuild. Of alsof mijn leven een aaneenschakeling is van mooie dingen die ik meemaak en tegenkom. Het tegendeel is het geval – want vaak genoeg faal en struikel en modder ik voort. Soms is het ook goed om dat te benoemen, zodat we van elkaar weten dat we daarin niet alleen zijn – al te snel verkijken we ons op fijne plaatjes of mooie woorden. En toch, toch schrijf ik over dit moois om allerlei redenen. Omdat dit ook het leven is en ik denk dat het goed is om al die alledaagse zegeningen en geluksmomenten te zien en te tellen en omdat ik ook gewoon van dit soort feelgoodschrijfsels houd en ik hoop dat je er wat inspiratie in vindt. Opnieuw een verzameling dus van allerlei alledaagse geschenken en mooie dingen die ik de afgelopen maanden zag of tegenkwam.

Zien

♡ De herfst op de stoep – hoe de bomen kleuren en hun bladeren loslaten, hoe die dwarrelen en vliegen en de straten mooier maken. Het prachtig gouden herfstlicht dat in stralen door de mist schijnt en lange schaduwen maakt door de laagstaande zon. O die prachtige herfst.

♡ Een paar jaar geleden bedachten we het concept ‘maandwandeling’. Niet zomaar alleen het bos even in waaien, maar ook mooie routes of klompenpaden wandelen. Elke maand eentje, besloten we. Met de zwangerschappen en geboortes kwam er soms tijdelijk de klad in, maar we pakken toch steeds de draad weer op. In de zomer wandelden we het Wageningse Engpad voor kinderen (een klompenpad met onderweg hier en daar dingen om naar te speuren of opdrachtjes). Het was er zo prachtig! Een donkere lucht boven het maïsveld. Een stukje bos en een weiland met paarden. En vele volkstuintjes vol planten, groentes en bloemen – een weelde.

♡ Met een vriendin ging ik naar het Museum of Humanity en dat was bijzonder mooi. Het oude vervallen fabrieksgebouw, de levensgrote portretten, de verhalen. Documentair fotograaf Ruben Timman schrijft zelf: ‘Sinds 2004 fotografeer ik wereldwijd mensen op dezelfde manier: recht van voren, neutrale uitdrukking, zo puur mogelijk en vooral waardig. Lang weet ik niet wanneer dit project met duizenden portretten voltooid zal zijn. (…) Terwijl ik in ‘mijn’ museum rondloop, ontstaat het verlangen de droom te verwezenlijken. Ik haal de portretten uit project-Humanity tevoorschijn en geef ze in het geheim hier een podium. Op de vervallen muren verschijnen portretten; mensen, veelal gebroken, maar wel waardig en vol schoonheid.’

♡ Er is zoveel geluk recht onder mijn neus in het leven van alledag in huis: het hoekje vol snippers en potloden en stiften en knutsels van onze kleine tekenfabriekmevrouw, knuffelende kinderen, de eerste losse stapjes en het vallen en opstaan en de trots om het zelf kunnen van onze dreumes. 

♡ Het licht, o het licht: ´s ochtends door de ramen aan de voorzijde van het huis zo mooi op de muur, als ik van school naar huis fiets schijnt de zon net door de bomen, luchten vol licht en de schaduwen in de tuin. 

♡ Ik heb natuurlijk ook weer gelezen. Ik het boek ‘Papieren paradijs’ van een vriendin; ik las het in een ruk uit en sloeg het boek met een diepe zucht dicht. Van mijn schoonzus leende ik het boek ‘Kinga’ over het leven van Kinga Bán; bijzonder om te lezen over haar leven, het proces van haar ziekte, haar liefde voor muziek en de verhalen van de mensen om haar heen. Het boek Ruach van Marjolein Hund heb ik al even, maar hij staat weer in het zicht en af en toe blader ik er even in - prachtig om te lezen en te bekijken, haar tekeningen, gedichten en de zoektocht naar vrede.

 

Horen

♡ Van o die krekels in juli en augustus – dat is zo ongeveer het zomerste geluid wat ik kan bedenken – naar ritselend vallend blad, regen tegen de ramen en de wind om het huis in september en oktober.

♡ Geraas en gejoel en gepraat en getoeter en gepiep en gebrom en geronk en geschreeuw – we gingen in de zomer een dagje met de trein naar Den Haag en dat bracht een hoop geluiden mee die ik niet meer alle dagen hoor. (Het Kinderboekenmuseum -met in hetzelfde gebouw ook het Literatuurmuseum- was overigens erg leuk om te bezoeken, tip :)).

♡ De uitspraken van onze kleuter brengen me steeds weer een glimlach of schater, denkrimpel of verwondering.

♡ Het horen van een compliment of mooie woorden: soms schrijft iemand iets bij de bestelling, of krijg ik een mailtje als iemand de kaartjes heeft ontvangen of spreek ik iemand aan de deur bij het ophalen van een bestelling en het blijft altijd bijzonder als ik dan zomaar wat mooie woorden krijg over de dingen die ik mag maken. 

♡ De klapperende wieken van de molen. Dichtbij ons huis staan twee molens, we kwamen er eigenlijk zelden maar nu koop ik er soms meel en pas waaiden we op een woensdagmiddag zomaar even aan om in de molen te kijken. De molenaar vertelt en wij verwonderen ons, over oude ambachten en mooie technieken of over de zachtheid en warmte van versgemalen maïs dat naar beneden glijdt. En buiten op de omloop klapperen de wieken in de wind.

♡ Liedjes,  podcasts of albums die ik de afgelopen maanden graag luisterde:

  • De zwaluw, van Elly & Rikkert; een melancholisch liedje over het vervliegen van de tijd
  • Sinds deze zomer luister ik bijna iedere avond het Avondgebed van de podcast Eerst Dit. Zo fijn om dit in bed te luisteren en daar de dag mee af te sluiten.
  • Met Otto de Bruijne over rechtvaardig leven in de podcast Bij Jorieke over onrecht, armoede, geloof; het raakte me en ik vond het ook erg boeiend
  •  Het album Evensong van Keith en Kristyn Getty (de dames hier vallen er goed op in slaap dus hij staat ‘s avonds geregeld even aan, ik geniet er zelf ook altijd van)
  •  Langer geleden luisterde ik al eens deel 1 van de opvoedserie van Michelle van Dusseldorp in de podcast BijJorieke, recent luisterde ik deel 2 nu we een kleuter in ons huis hebben (met alles wat daarbij hoort, haha)
  • Ik heb al heel wat keertjes het nieuwe nummer van Josh Garrels (samen met Younger Oceans) beluisterd: This Wild Earth, vind hem prachtig

Ruiken

♡ Voor het eerst bloeide er dit jaar (heel klein en magertjes, maar toch) gezaaide lathyrus in onze tuin en wat rúikt dat heerlijk.

♡ De geur van schapen en schapenwol op Terschelling, waar we vakantie vierden op een schapenboerderij en schapenijs likten en schapenkaas aten (en natuurlijk schapenwollen sokken en een sjaal kochten die we nu heerlijk dragen).

♡ De geur van de herfst! Ja, op een nazomerdag rook ik al een vleugje van die aardse geur van de herfst en ik werd er gelijk zo blij van, en nou is ze overal. Lievelingsseizoen.

♡ De geur van vuur en rook – op Terschelling stookten we de kachel om te koken en op te warmen en ik gaf manlief een chapati-barbecue (lees: een klein barbecuetje gemaakt in India van oude verfblikken) waarboven we feestelijk marshmallows roosterden nadat hij weer terugkwam van zijn reis (dat het ding flink in de hens vloog waarschijnlijk vanwege de verfrestanten en het gras eronder nu gans verdwenen is, vergeten we even voor het gemak). En nu het herfst is geworden ruik ik uitgeblazen kaarsen en straks de geur van onze houtkachel.

♡ Het bos heeft ook altijd zo haar eigen geuren - sparren en dennen, hars of die aardse boslucht. In de zomer weer zo anders dan in de herfst. We gingen veel het bos in de afgelopen maanden. Soms gewoon dichtbij huis, Prattenburg of Kwintelooijen, maar ook verderop. Bij Renswoude is een leuk Beleefpad om te wandelen en bij Putten ontdekten we Landgoed Schovenhorst. 

♡ Zuurdesem – ik kreeg een starter en ben weer bezig met het voeden ervan (hij stond tussendoor een tijd op pauze in de koelkast en ik begon ook weer een nieuwe) en dan hang ik steeds met mijn neus boven dat goedje om te ruiken of het nog oké is en of dit een normale lucht is en… nouja, ik ben gewoon nog niet bepaald bedreven met zuurdesem, maar wie weet gaat het me deze keer lukken om er een lekker brood van te bakken.

 

Voelen

♡ Zand tussen mijn tenen, zeewater dat rond mijn enkels spoelt – wat is het altijd toch weer fijn om bij de zee te zijn.

♡ De aangename koelte van de frisse lucht in september na zoveel warme dagen.

♡ Tijdens een dagje uit Sare in de draagdoek – heerlijk een dutje doend op mijn buik, dat gebeurt niet vaak meer.

♡ Op de veranda hingen we een hangstoel op die ik via marktplaats op de kop tikte en daar hebben we allemaal al heerlijk in zitten of liggen bungelen en schommelen. Ik houd van schommelen en het is helemaal fijn om dat al achterover leunend te kunnen doen. 

♡ De zachtheid van een bolletje mooie groene merinowol. Twijfelend in de winkel bij al die mooie kleuren en zachte bollen en thuis blij breiend (ik kan het weer, met dank aan een vriendin!) aan een warme hoofdband.

♡ Het moederschap brengt een wirwar aan gevoelens met zich mee voor mij – en in die kluwen bevindt zich soms een beetje weggemoffeld in het alledaagse leven en soms zomaar opeens aan de oppervlakte ook diepe dankbaarheid en geluk voor die twee prachtige meisjes die ons toevertrouwd zijn.

Proeven

♡ Een schaal bobotie, gemaakt omdat mijn broertje en schoonzusje kwamen eten, dat was heel lang geleden en zo lekker om eens te eten!

♡ Toen we het Wageningse Engpad wandelden groeiden er veeeele bramen langs de route, dus ik plukte een bakje dat nog in mijn tas zat vol en maakte er een bramencrumble van, jumm.

♡ Ik vind het altijd zo leuk om te experimenteren met leuke en niet ingewikkelde dingen, zoals het fermenteren van gember. Via Smakelijck vond ik een recept om een gemberstarter te maken en vervolgens gemberbier. De smaak vond ik deze keer wat minder, maar evengoed was het leuk om te doen en lekker om een paar glaasjes te drinken. En nu ben ik weer aan de waterkefir omdat ik wat korrels kreeg, goed voor onze darmflora en eigenlijk ook best lekker (al vergeet ik het vaak te pakken omdat ik gewoon simpelweg alleen maar water en thee drink en de koelkast dus vergeet te openen als ik wat drinken pakken wil).

♡ We picknickten de afgelopen maanden geregeld: soms was het slechts met een handjevol noten en wat thee of water, soms een flinke zak met friet of een broodjeslunch uit het vuistje. Gezellig en goed, zo samen in de buitenlucht.

♡ We kopen sinds een tijdje onze appels bij Pietje Appel. Zo leuk, een jongen die appels bij boeren inkoopt en dan in zijn omgeving verkoopt en ze langs komt brengen. Nu was ik pas iets te enthousiast qua hoeveelheid en er lag dus een lading appels. Daar maakten we heel kneuterig en lekker appelmoes met kaneel van in deze herfstvakantie.

♡ Na een dagje Spoorwegmuseum (leuk!) aten we bij vrienden een Indische rijsttafel en nou, dat was lekker zeg. Valt een beetje in de categorie Chinees eten, maar dan toch wel heel anders, verfijnder en met iets meer groenten en andere smaken en extraatjes. Die onthouden we voor als we eens gemakkelijk willen eten :)

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.