Soms vergeet ik tussen al het andere dat ik ook nog graag iedere maand een blog wil schrijven, vandaar dat ik er steeds weer op de valreep nog mee kom. Niet dat ik nou zo druk ben hoor, maar het leven van alledag is gewoon gevuld met allerlei bezigheden en dingen die aandacht vragen en dan schuift dit nog weleens naar de achtergrond. Toen ik er over nadacht had ik zin om weer eens een zintuiglijk rondje moois te verzamelen. Omdat er zoveel moois te zien en vinden is, juist ook in dat alledaagse leven.
Zien
♡ Onze volkstuin levert zoveel moois op, op allerlei manieren maar zeker ook om te zien. Een doorgeschoten en bloeiende radijs. Heldergroen blad. En mooie bloemen die ik plukken kon. Om eerlijk te zijn viel de groei en bloei van mijn dahlia’s me wat tegen. Maar evengoed bloeiden ze. En als er dan een paar op tafel staan verbazen we ons over hun schoonheid.
♡ Het licht, o het licht. Het valt juist in de nazomer en de herfst altijd zo mooi. Dan zijn de schaduwen lang en donker en de ochtendluchten roze.
♡ We genoten van de prachtige heide. Als ze bloeit, dan willen we er altijd even heen. De schoonheid van de heide zien.
♡ Samen met Eddie fietste ik door Nationaal Park Hoge Veluwe en waaiden we even het Kröller Möller museum in om de afdeling van Van Gogh te bekijken. Eigenlijk was het er te druk en waren we er te kort, sommige schilderijen zijn zo magnifiek mooi dat ze een langere kijktijd verdienen. Hoe dan ook, de moeite waard. Net als het Van Goghmuseum zelf overigens.
♡ Natuurlijk las ik ook weer het een en ander:
-
Sinds dit jaar bestaat het magazine MUS, voor vrouwen: mooi vormgegeven met prachtige foto’s, advertentievrij en gevuld met huis, tuin en keuken, schoonheid en zinvol leven. Zelf mag ik ook steeds een artikel aanleveren over de tuin en daarnaast zwart-wit-tekeningetjes. Ontzettend leuk om mee te mogen werken aan dit mooie tijdschrift!
-
Ik las Dingetjes van dertigers van Annemarie van Heijningen. En hee, wat een mooi boekje! Klein en fijn. Ik deed er inzichten uit op, schoot in de lach, genoot.
-
Verder las ik eens iets heel anders: De eeuw van mijn vader van Geert Mak. Boeiend, geschiedenis rondom een persoon gedurende een eeuw, de ontwikkelingen die er zijn geweest, wat er verandert en wat er blijft.
-
Via een podcast van Kees van Ekris (Moderne profeten) belandde ik op de website van Karavaan der zotten. Ik heb er een tijd zitten struinen en lezen en er valt nog een heleboel te lezen. Het informeert, intrigeert, inspireert. Als ik de artikelen lees, dan wil er iets mee. Meer over weten en of zelf toepassen in mijn leven. Zeer aanbevolen!
Ruiken
♡ De dennengeur en herfstgeur in het bos als je daar nu wandelt of fietst, o wat een heerlijkheid! Diep snuiven als je er komt.
♡ Wat heeft de knolvenkelplant een geurig blad, ik heb er nu een paar keer thee van gemaakt, heerlijk.
♡ Er stond hier ook een potje met rozemarijnblaadjes in appelazijn. Foei, wat ruikt appelazijn toch sterk, maar de rozemarijn verzachtte het na een hele tijd toch een beetje. Ik maakte het als een soort haarspoeling. Ondanks dat de geur niet helemaal mijn ding is, is het wel zo mooi om uit je eigen tuin kruiden of bloemen te kunnen plukken, die je kunt gebruiken om hun werking (zo is rozemarijn bijvoorbeeld antibacterieel).
♡ We leenden een oude koffiemolen van mijn ouders, omdat Eddie verschillende soorten koffiebonen kreeg voor zijn verjaardag. Wat een heerlijke geur (al lust ik de koffie zelf dan weer niet) geeft dat malen van de bonen. En het is bovendien een gezellig karweitje; een beetje nostalgisch en ambachtelijk en daarmee lekker slow-living.
♡Herfstgeuren in de keuken, ze komen er langzaamaan. En ik heb er zin in! Herfst, dat betekent de geur van stoofpeertjes en pompoensoep. Of appelmoes met kaneel, zoals we vandaag maakten.
Horen
♡ In Wales waren we op vakantie in een huisje dat best een eindje van de bewoonde wereld lag. En daar in de tuin, viel mij de stilte op. Echte stilte. Zonder verkeerslawaai of verre bouwgeluiden. Puur de geluiden van de natuur; ruisende bomen, fluitende vogels, blatende schapen en een kabbelend beekje.
♡ Steeds meer geklets uit het peutermondje, dat is zo ontzettend leuk. Van naast je 'ik denk het ook' horen als je iets beweert, tot 'weet ik' en 'jahaaa' als ik iets zeg of vraag. Van 'kijk, een heeeeeeel klein hondje' tot enigszins onverstaanbare verhalen. En van 'lees je bijbel, bid ehhe dag' tot 'inne maneschijn'.
♡ Samen zingen, liefst met gitaar. Of de meisjes hun liedjes horen zingen of op hun manier muziek horen maken, dat blijft een plezier waar ik erg van kan genieten. Ik ben zelf niet zo’n zinger, maar wil het toch steeds weer doen. “We sing because we’re created to, commanded to and compelled to”, schrijft Keith Getty.
♡ Ik luisterde hier en daar nog wat moois en inspirerends:
- Marije van den Berg was te gast in Bij Jorieke over haar boek Hormoongeluk; heel boeiend over de cyclus en seizoenen daarin. Ik wil me er nog eens verder in verdiepen.
- Het nieuwe liedje Sneller en sneller van Matthijn Buwalda
- De mooie muziekvideo’s van All of Bach zijn ook zo de moeite van het luisteren (en eventueel kijken) waard
- Zo heel veel podcasts luister ik niet, maar op vakantie kwam deze voorbij: Paul Schenderling in de Ongelooflijke Podcast, over de economie van het genoeg. Ik wil ‘m nog een keer goed luisteren, want er zat veel in en ik kan er ook nog een hoop uithalen denk ik zo.
Voelen
♡ Ik voelde de regen op mijn gezicht; op de fiets naar school met onze kleuter door weer en wind, dat betekent dat we de elementen voelen en soms doornat regenen. Herfst, lekker fris.
♡ We raapten kastanjes en voelden hun gladde schil en prikkende bolsters. En nu rollen ze door het huis. Wordt er kastanjesoep gemaakt. Zijn er letters op geschreven zodat je woorden maken kunt.
♡ Hout in onze handen. Voor haar verjaardag kreeg onze peuter een Grimms regenboog die ik via marktplaats kocht. De houten schijven zaagde mijn man zelf (dat scheelt even een hoop geld). En aangezien er nog hout over was, tekende ik er een paddenstoel, pompoen en ster op die hij ook uitzaagde. Na wat schuren en nu nog verven hebben we straks hopelijk een paar mooie stekers voor in de jaarring (ook al een stuk goedkoper dan het aanschaffen ervan).
♡ We waren deze zomer in de A. Vogeltuinen, vol zonnehoeden en dropplanten en andere geneeskrachtige kruiden. Er was een proefhoekje. Én een blote voetenpad met een heus moerasgedeelte. Zwart tot aan onze knieën waren we, wadend door de modderpoel. De moeite van het bezoeken waard :).
♡ Onze kleuter is een echt knutselmeisje. Ik houd er ook van, hoewel ik geen knutselaar ben van veel benodigdheden. Het moet eenvoudig zijn en te maken met dat wat we in huis hebben. Ik ontdekte hier en daar wat leuke duurzame knutsels, zoals een leuke narcissenslinger van pagina’s uit een oud boek en vogeltjes van kartonnen verpakkingen; er zijn online een hoop leuke ideeën te vinden als je zoekt op karton, wc-rolletjes enzovoorts. Dus met enige regelmaat hebben we papier en karton in onze handen en knippen en plakken en vouwen en kleuren we samen.
Proeven
♡ In de zomervakantie waren we naast in Wales ook in Engeland en proefden we het zout van de oceaan op onze lippen. De stranden met hun kliffen bij de oceaan daar waren een feestje om te verblijven.
♡ Dit jaar had ik eindelijk kruidenplanten in de achtertuin die het bleven doen en waar ik ook daadwerkelijk van pluk. Rozemarijn, salie, bieslook en marjolein. En wat is het lekker om daar mee te koken!
♡ Op de markt kochten we soms haverkoeken bij de bekende bakkerskraam. Jumm. Maar omdat ik ze graag helemaal glutenvrij wilde en zelf bakken bovendien iets meer grip op de ingrediënten betekent, gingen we ook zelf aan het bakken. We gebruikten nu een paar keer dit recept en zijn er heel content mee..
♡ We plukten een paar peren in onze eigen tuin. En prei, wortels, een paar schamele tomaten, en zo meer uit de volkstuin. Wat een weelde, al was de oogst niet altijd even groot. Leuk genoeg kwam ik een recept tegen om pesto te maken van het wortelloof, heerlijk (alleen de wortels volgens het recept waren nog lang niet gaar bij mij, die hadden veel meer tijd nodig).
♡ Een paar keer al aten we vers zuurdesembrood, gebakken door iemand in ons dorp. O o o wat is dat ontzettend lekker; we eten er allemaal onze vingers nog net niet bij op.
Reactie plaatsen
Reacties