Pas was het zo’n grijzige en bewolkte dag met wat regenbuien, maar toen ik ´s avonds na het eten een rondje ging hardlopen piepte de zon voorzichtig tussen de wolken door. Het ruikt in deze tijd van het jaar buiten zo fijn na de regen. Ik rende langs de rietkragen en knotwilgen naast een kanaaltje en alles was zo groen. Boven het water hing een damp en de zon maakte gouden vlekjes op het water. Ik vond het sprookjesachtig mooi. Toen ik langs de vlierbloesem wandelde (ja, ik mag van Evy ook nog wandelen tussen het rennen door) ademde ik de geur diep in. En ik voelde me alsof alles even samenviel. En ik dacht: dat is wat natuur kan doen. De schoonheid en hoe het je zintuigen prikkelt, kalmeert en sust en hoe het alles even in een groter perspectief zet. Dat piekeringen even niet meer zo belangrijk lijken. En dat je je even heel gelukkig kunt voelen.
Echt, ik houd van de natuur. Van de geur van het bos en de ruisende blaadjes, van de wijdse zee en het ritme van de golven, van kleine tuintjes vol bloemen. En op dit soort momenten weet ik ook weer waarom het goed is om steeds de natuur in te gaan.
Een vriendin stuurde pas een artikel in de Volkskrant over het herontdekte wandelen door. In het artikel wordt iemand geciteerd die aangeeft dat in je eentje wandelen een extra dimensie kan geven. En dat herken ik wel. Het is heerlijk om met een vriendin of mijn man in het bos te zijn, maar als ik in mijn eentje ben, lijkt het alsof ik alles beter zie en voel en ruik – dan beleef ik de natuur meer. Las ik dus ook gelijk weer even hoe goed het is om in mijn eentje erop uit te gaan naar bos of zee of heidevelden. Ik denk dat ik maar weer eens een dagje in mijn eentje met een fijne dosis natuur ga plannen :).
Trouwens, een tip voor als je er ook weleens in je eentje op uit zou willen: Kasteel Doorwerth. Afgelopen herfst had ik een zaterdag-in-mijn-eentje en ik ging gewapend met wat boeken en schrijfgerei op stap. Eerst wandelde ik op mijn gemakje door een grote kringloop waar ik nog niet eerder was geweest (en vond er prompt een nieuwe salontafel) en vervolgens reed ik naar Doorwerth, het is er echt prachtig. Ik maakte een wandeling door de herfstbossen en langs de Rijn waar ik lekker uitwaaide, lunchte in mijn eentje (met wel een boek als metgezel) in het Kasteelcafé, kocht stoofperen uit de boomgaard en tot slot bezocht ik het museum in het kasteel. Ik heb er enorm van genoten en kan het je zeker aanraden!
Reactie plaatsen
Reacties