Het licht is er weer. Het was er al natuurlijk, maar het is er weer meer. En ik merk dat ik er van opleef, zoals zoveel mensen. Meer licht in de ochtend. Meer licht in de avond. Meer zon op mijn huid. Lichter licht in huis. Ik houd van het licht. Hoe het valt, hoe het soms breekt, hoe het stofjes laat zien dansen. Ik houd ervan, hoe het schaduwen creëert en een zachte gloed geeft.
Ik houd ervan hoe licht leven geeft, en hoop. Misschien houd ik het allermeest van septemberlicht, dat melancholische zachte fluwelen lange lage nazomerlicht. Maar evenzeer houd ik er van als ik deze maanden het ochtendlicht in huis zie vallen als de zon naar binnen kiert. Hoe we geluk hebben met de weerspiegelende ramen aan de overkant van de straat en daarom ‘s avonds opnieuw het licht op de muur zien. Het spel van licht en donker in de tuin. Dan moet ik het soms even vast leggen in een foto. Een ode aan de schoonheid van het licht.
Een lievelingsliedje van mij gaat over het morgenlicht. En over vreugde. O, dat ochtendlicht dat samen met die vogel de vreugde symboliseert - het laat altijd verlangen.
Life picks up speed before you know
We’re holding on for dear life, Oh Lord
We’re too proud to turn back now
One day it all falls down
It breaks our heart and it breaks our crown
Brings us down where we see
It’s gonna be alright
Turn around and let back in the light
And joy will come
Like a bird in the morning sun
And all will be made well
Once again
– Morning light, Josh Garrels
PS. Het was lang geleden dat ik een blog schreef, de afgelopen maanden voelde ik er de ruimte niet voor, maar gisteren struinde ik even rond op de mooie website van Lieke (natuurliek.nl) en het inspireerde me zomaar om dit even te schrijven en te delen :)
Reactie plaatsen
Reacties